Sla, de verschillende slasoorten


Vele soorten, kleuren en maten zijn er op de markt. De groente is het hele jaar door verkrijgbaar, geteeld in Nederland of geïmporteerd uit België, Frankrijk, Italië of Spanje.

Bewaartip voor sla

  • Koel bewaren (maximaal 3 dagen). Wanneer sla meerdere dagen bewaard moet worden kan licht besproeien met water de versheid verlengen

Voedingswaarde: naast vitamine C en ijzer bevat sla vitamine AB1B3B2 en B6


  • Batavia is een kruising van krop- en eikenbladsla. Het heeft een roodbruin kleurig, golvend blad
  • Eikenbladsla vormt een losse, roodbruine krop. De bladeren lijken op eikenbladeren. De smaak is licht nootachtig. De houdbaarheid van deze sla is beperkt. Verkrijgbaarheid: Het hele jaar door, met uitzondering van de maand januari.
  • Frisee Krulandijvie is lichtbitter van smaak (zie ook 'andijvie' voor meer details over deze groente) Lollo Rosso en Bionda
  • Lollo Rossa hebben een losse krop met een sterk gekruld blad. Dit is Lollo Rossa, de rode variant. Deze beide soorten zijn het hele jaar door verkrijgbaar
  • Lollo Bionda de gele variant
  • Kropsla Door zijn verfijnde smaak de meest populaire soort. Kropsla heeft grote, gemakkelijk van de stronk los te maken, lichtgroene bladeren. Verkrijgbaarheid: Het hele jaar
  • Radicchio rosso is een rond, klein kropje met wijnrode bladeren met witte nerven. De structuur van het blad is stevig, knapperig en toch mals. De smaak is bitter
  • Romeinse (Romaanse -, Romana) sla kegelvormige soort met langwerpige bladeren. De buitenste bladeren zijn redelijk hard (goed geschikt om te stoven). Het hart van de sla is bleek en zacht en kan zo gegeten worden. Veel gebruikt in de Zuid-Europese (Italie en Spanje) keuken. Romeinse sla smaakt iets wranger dan kropsla
  • Rucola of raketkruid, heeft een peperachtige smaak en wordt rauw gegeten met andere slasoorten
  • Veldsla is eveneens het hele jaar door verkrijgbaar, maar vooral in trek in de winter- en lenteperiode. De rozetbladeren hebben een typische lepelvorm. Er zijn twee soorten, namelijk veldsla met de grote lichtgroene blaadjes en deze met de kleine donkere blaadjes ("roosjes"). Veldsla heeft een nootachtige smaak
  • IJsbergsla heeft een heel dichte krop en is stevig. De bladeren zijn knapperig en fris. IJsbergsla is langer houdbaar en pittiger dan gewone kropsla